[userid385]

Kiedy  tak  szedłem  sobie   uliczką -  a  było  ciemno i  piękny  księżyc - widziałem  wtedy  przeróżne  dziwy,
jak  mały punkcik  rozświetla  drogę, jak  elf co leci zadowolony,  ku  niebu  skłania  skrzydła   swoje,
wołając pomsty  za czyny  złe - które  to  czyny  poczynił  człowiek -,  za mord na  lesie,  za życia  trud,
bo pomsta,  o  którą  ów   ef  prosi  właśnie  dokonuje  się i  człowiek  cierpi  teraz  mocno  i  dogorywa w  ogniu  wnet.
Serce  mnie  boli  kiedy  to   widzę,  gdy  wszelkie  inne żywe  stworzenie  cierpi  z  powodu  bezmyślności  ludzi,
choć ludziom nie  obce są   uczucia,  choć  człowiek  ma  również  swój  dom,  dlaczego  jednak nisczy  go  stale
dlaczego nie  bije w  czyny złe  grom?  Ja  nie wiem  czemu  serce  mnie  boli,  jeśli   cierpienie czuję  wśród  nas,
Dlaczego serce  moje  nie  czuje  tego  co czuł ten  elf wobec  nas??  Dlaczego  złości  nie  czuję  żadnej  choć
chciałbym  poczuć  całą  tą  złość  i wypowiedzieć   w końcu  pragnę, że  sercem  moim  rozumiem   to,
Jednakże  ten  elf  bał  się  o  siebie i  o  tajemny magiczny  las,  co  jest mieszkaniem  dla  elfów   w  niebie
nieosiągalnym  miejscem dla  mas,  Dlatego  proszę  zrozumcie  elfa - co  krzywdę chce  naprawić  swą
i szuka w  sercu  swym  radości - bo  nie  doświadczył  on  miłości,  Więc  przytul  elfa  sercem  swym  i  powiedz
mu  te  słowa  szczerze, że tylko  w  miłość  jeszcze  wierzę