Napromieniowani

ÂŚwiĂŞty Zygmunt SzczĂŞsny FeliĂąski staje dziÂś przed nami jako patron na czasy trudne” – napisali biskupi w liÂście pasterskim z okazji kanonizacji arcybiskupa warszawskiego Zygmunta SzczĂŞsnego FeliĂąskiego.

BĂŞdzie ona miaÂła miejsce w niedzielĂŞ 11 paÂździernika w Rzymie.
 
RozpoczynajÂąc w 1965 roku proces beatyfikacyjny metropolity warszawskiego, abp. Zygmunta SzczĂŞsnego FeliĂąskiego, kardynaÂł Stefan WyszyĂąski powiedziaÂł: „Ta trudna i ciĂŞÂżka droga bĂŞdzie Âświadectwem ÂświĂŞtoÂści Arcybiskupa FeliĂąskiego. Jest ona bardziej wyraÂźna, aniÂżeli znaki i cuda, ktĂłre miaÂłby czyniĂŚ”. Te sÂłowa cytujÂą biskupi w liÂście pasterskim, ktĂłry bĂŞdzie odczytany w koÂścioÂłach w niedzielĂŞ 11 paÂździernika, w dniu kanonizacji arcybiskupa.

Episkopat wyraÂża swÂą radoœÌ z wyniesienia do chwaÂły ÂświĂŞtych „czÂłowieka nadziei, apostoÂła pokoju, jednoÂści i zgody narodowej” i wskazuje abp. FeliĂąskiego jako wzĂłr kapÂłana, ktĂłrego postawa wzywa do odwaÂżnego wyznawania wiary, odnowy duchowej i wiernego trwania przy Chrystusie i KoÂściele. „Jego droga ÂświĂŞtoÂści moÂże byĂŚ drogÂą kaÂżdego z nas” – napisali biskupi.

Abp Zygmunt Szczêsny Feliùski (1822-1895) œwiêcenia kap³aùskie przyj¹³ w Petersburgu. Od 6 stycznia 1862 r., przez 16 miesiêcy, pe³ni³ pos³ugê arcybiskupa Warszawy. W tym czasie, przyst¹pi³ m.in. do reformy wychowania w seminariach duchownych i sprowadzi³ do Warszawy siostry Rodziny Maryi i siostry Matki Bo¿ej Mi³osierdzia. Mimo ¿e nie popiera³ powstania styczniowego, to dziêki jego zabiegom Stolica Apostolska powstrzyma³a siê od potêpienia go, czego domaga³a siê Rosja. Wobec represji, jakie mia³y miejsce po powstaniu, arcybiskup napisa³ do cara list w obronie Polaków. Reakcj¹ by³o zes³anie w g³¹b Rosji, do Jaros³awia nad Wo³g¹. Zosta³ uwolniony po 20 latach, jednak nie pozwolono mu wróciÌ do stolicy. Ostatnie 12 lat ¿ycia spêdzi³ we wsi DŸwiniaczka na Podolu, poœwiêcaj¹c siê pracy duszpasterskiej, spo³ecznej i oœwiatowej. Zmar³ w czasie jednej z podró¿y, 17 wrzeœnia 1895 roku, w pa³acu biskupim w Krakowie. Beatyfikowa³ go Jan Pawe³ II 18 sierpnia 2002 roku.

UroczystoÂści zwiÂązane z kanonizacjÂą abp. Zygmunta SzczĂŞsnego FeliĂąskiego rozpocznÂą siĂŞ w sobotĂŞ, 10 paÂździernika o godz. 18.00 w KoÂściele Ducha ÂŚwiĂŞtego w Rzymie. Zostanie tam odprawiona Msza Âśw. pod przewodnictwem prymasa Polski kard. JĂłzefa Glempa. Punktem kulminacyjnym bĂŞdzie transmitowana przez TelewizjĂŞ PolskÂą kanonizacja na Placu ÂŚwiĂŞtego Piotra. Dokona jej Ojciec ÂŚwiĂŞty Benedykt XVI w niedzielĂŞ 11 paÂździernika o godz. 10.00.

NastĂŞpnego dnia, o godzinie 11.00, w Bazylice ÂŚwiĂŞtego Piotra Mszy ÂŚwiĂŞtej dziĂŞkczynnej bĂŞdzie przewodniczyÂł metropolita krakowski kard. StanisÂław Dziwisz. UdziaÂł w niej wezmÂą m.in. prymas Polski kard. JĂłzef Glemp, kard. Franciszek Macharski, przewodniczÂący Konferencji Episkopatu Polski abp JĂłzef Michalik, metropolita warszawski abp Kazimierz Nycz a takÂże abp MieczysÂław Mokrzycki, przewodniczÂący Konferencji Episkopatu Ukrainy.

ZwieĂączeniem uroczystoÂści bĂŞdzie Msza Âśw. pod przewodnictwem abp. Kazimierza Nycza w bazylice archikatedralnej Âśw. Jana w Warszawie w niedzielĂŞ 25 paÂździernika. „BĂŞdzie to piĂŞkna wielka i waÂżna uroczystoœÌ” - podkreÂśla metropolita warszawski.

Na uroczystoÂściach w Rzymie spodziewanych jest okoÂło 5 tys. PolakĂłw z kraju i zagranicy. NajwiĂŞcej osĂłb przybĂŞdzie z diecezji, z ktĂłrymi zwiÂązany byÂł arcybiskup FeliĂąski: archidiecezji warszawskiej i krakowskiej oraz diecezji rzeszowskiej.

Obok Polaka, na oÂłtarze w tym dniu zostanÂą wyniesieni: francuska zakonnica Jeanne Jugan zaÂłoÂżycielka MaÂłych SiĂłstr Ubogich; hiszpaĂąski dominikanin o. Franciszek Colly Guitart zaÂłoÂżyciel SiĂłstr Zwiastowania NMP; hiszpaĂąski trapista br. RafaÂł ArnĂĄiz BarĂłn oraz o. Damian de Veuster, belgijski misjonarz, opiekun trĂŞdowatych, ktĂłry bĂŞdzie pierwszym ÂświĂŞtym ze Zgromadzenia Misjonarzy NajÂświĂŞtszych Serc Jezusa i Maryi.

KEP
          materiaÂł z   http://radiopodlasie.pl/wiadomosci/ze-swiata/kanonizacja-arcybiskupa-zygmunta-szczesnego-felinskiego-1827.html