ja  zaczne  siedzieć  na  forum
muj  dom  to  forum

więcej  powinno  być  policjatów
na  przejscach  dla przechodnów  jak  na  pasach   chodzą  ludzie 

zapraszam  wszyskich  na  forum  mozna  sie  dobrze  poczuć   po  pisać  na  forum  im  wiecej  nasz  bedzie   razniej   do  wszyskich  stowarzysei   połoczmy  sie  razmem   jedzimy  wszedzie   na  wycieczki

witam  wszyskich   na  forum

witam  mam  na  imie  rafał  jestem  niepenosprawny

Będzie apelacja ws. zadośćuczynienia za błąd przy wmigdałkówycinaniu
Autor: PAP. Fot.: www.sxc.hu

Pełnomocnicy Specjalistycznego Zespołu Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem w Poznaniu odwołają się od decyzji poznańskiego sądu okręgowego, który zdecydował o wypłacie ponad 2 mln zł rodzicom dziecka, które straciło zdrowie w trakcie rutynowego zabiegu wycięcia migdałów.

Młotek sędziego. Fot.: www.sxc.huW maju 2004 roku w poznańskim szpitalu 4-letni wówczas Mateusz został poddany zabiegowi usunięcia migdałów. Po zabiegu dziecko straciło przytomność, ustała akcja serca. Dziecko reanimowano i - jak uznali biegli - doszło do niedotlenienia mózgu. Dziecko przestało mówić i nie może chodzić. W 2005 roku sąd skazał lekarkę-anestezjologa, której błąd spowodował trwałe kalectwo dziecka, na półtora roku więzienia w zawieszeniu. Rodzice dziecka dostali od ubezpieczyciela 180 tys. zł tytułem zadośćuczynienia oraz 4,5 tys. zł renty.

Trzy lata temu rodzice złożyli wniosek, w którym domagali się podwyższenia kwoty zadośćuczynienia i renty. Pełnomocnik zażądał 6 mln zł oraz 6,5 tys. zł renty.

Jak uznał w poniedziałek Sąd Okręgowy w Poznaniu, Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem w Poznaniu i ubezpieczyciel szpitala muszą wypłacić rodzicom dziecka tytułem zadośćuczynienia kwotę 2,4 mln zł pomniejszoną o już wypłacone 180 tys. zł. Sąd zdecydował też o podwyższeniu kwoty renty inwalidzkiej do 6 tys. zł miesięcznie. O tym wyroku napisała "Gazeta Wyborcza".

Mec. Ewa Gogolewska, pełnomocnik szpitala, potwierdziła we wtorek, że kierownictwo placówki zdecydowało o zaskarżeniu wyroku sądu.

- Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że żadne pieniądze nie wyrównają tej krzywdy. Dyrekcja szpitala współczuje rodzinie, ale przyznana kwota jest zbyt wysoka, biorąc pod uwagę dotychczasowe orzecznictwo w podobnych sprawach. Ono nie może być niewspółmierne do innych przypadków ocenianych wcześniej przez sąd - powiedziała mec. Gogolewska.

Jak dodała, najwyższą kwotą, jaką do tej pory zasądzono w Polsce z tytułu błędu lekarskiego, było 700 tys. zł, zaś pieniądze, które poznański szpital będzie musiał wypłacić, utrudnią jego pracę.

- Szpital finansowany jest z pieniędzy publicznych i jeżeli komuś wypłaci się tak wysokie zadośćuczynienie, to naprawdę nie pozostaje dużo pieniędzy żeby leczyć. W tej chwili w placówce trwa wielki remont oddziału intensywnej opieki medycznej. Jeśli szpital wypłaci odszkodowanie, to roboty budowlane staną - powiedziała mec. Gogolewska.

Adwokat zaznaczyła też, że ubezpieczyciel cały czas pokrywa wszystkie wydatki związane z przystosowaniem mieszkania Mateusza do odpowiednich warunków i finansuje zakup sprzętu. Jak powiedziała, PZU do tej pory wypłaciło rodzicom dziecka poza zasądzonym zadośćuczynieniem ok. 600 tys. zł tytułem odszkodowania

Adresy fundacji przy których można utworzyć subkonto:
Dolnośląska Fundacja Rozwoju Ochrony Zdrowia
50- 420 Wrocław, ul. Traugutta 112 lok. E
0*71 342 89 65, 0*71 344 03 23
www.dolfroz.x-com.pl; dolfroz@wp.pl

Fundacja Dzieciom: Zdążyć z Pomocą"
01-685 Warszawa, ul. Łomiańska 5
0*22 832 19 26, 0*22 833 88 88, 0*22 833 10 95,
www.fundacja.dzieciom.pl

Fundacja na Rzecz Rozwoju Dzieci Niepełnosprawnych "Daj szansę"
87-100 Toruń, ul. Piskorskiej 11
0*56 648 23 63
free.ngo.pl/fundacja.dajszanse

Fundacja  "Pomóż Zdrowiu"
06-400 Ciechanów, ul. 17 Stycznia 7
0*23 672 20 58, 0*23 672 42 21

Fundacja Przyjaciół Dzieci z Chorobą Nowotworową "Wyspy Szczęśliwe"
30-663 Kraków, ul. Wielicka  265
0*12 658 02 61, 0*12 658 20 11 w. 1302; 1670

Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem
00-629 Warszawa , ul. Oleandrów 4
0*22 825 98 39
e-mail: twk@poczta.onet.pl
Przy oddziałach TWK też można zakładać konta.

Wrocławski Sejmik Osób Niepełnosprawnych
50-073 Wrocław, ul. 0*71 344 85 75, 0*71 372 33 89
e-mail: wson@wson.wroc.pl
http://free.ngo.pl/wson

Fundacja Dziecięcy Uśmiech do Świata
Ul. Dziewińska 16/24/61
87-800 Włocławek
Tel.: 0*54 413 39 29

Fundacja Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Słoneczko”
Złotów, Stawnica 33
tel.: 067 263 20 02
e-mail: fundacja@fundacja-sloneczko.pl
www.fundacja-sloneczko.pl


 

    na   forum  dobrze  sie  czuje

na  iponie  mnie  uscali  chciałłem  komuć  pomuc
bede  na  forum  pomagał   

rafciu  gg 7337258nowe

Zajęcia "Ogrodu Nadziei" dla chorych na raka i ich bliskich


Fundacja Psychoonkologii "Ogród Nadziei" organizuje zajęcia dla osób chorych na nowotwór i wspierających ich bliskich. Zajęcia rozpoczną się 1 września i potrwają trzy miesiące. Odbędą się w Warszawie. Warunkiem skorzystania z bezpłatnych zajęć jest posiadanie przez osobę chorą orzeczenia o niepełnosprawności.

W ramach zajęć odbędą się: konsultacje psychoonkologiczne, terapia indywidualna wg Program Simontona, terapia grupowa wg Programu Simontona (grupa stacjonarna), trening komunikacji, trening kompetencji antystresowych, warsztaty psychoedukacyjne wg Programu Simontona, grupa wsparcia, joga lecznicza wg B. K. S. Iyengara i terapia tańcem i ruchem wg DMT.

Uczestnicy, po wywiadzie środowiskowym pracownika socjalnego i konsultacjach z psychoonkologiem, wybierają co najmniej trzy rodzaje zajęć. Zajęcia są bezpłatne. W projekt zaangażowane jest Warszawskie Centrum Pomocy Rodzinie.

Informacje i zapisy:
Fundacja Psychoonkologii "Ogród Nadziei"
ul. Puławska 158/164 m. 3, 02-670 Warszawa
tel.: 022 843 24 11, 0509 671 585
e-mail: fundacja@ogrodnadziei.org.pl
www.ogrodnadziei.org.pl

WYDARZENIA
PRACA
PRAWO
SPORT
KULTURA
Z ZAGRANICY
PRZEGLĄD PRASY
SONDA
Jak oceniasz postawę kierowców pojazdów komunikacji publicznej wobec osób z niepełnosprawnościami?
wzorowo,
dobrze,
kiepsko,
beznadziejnie.
 
Zajęcia "Ogrodu Nadziei" dla chorych na raka i ich bliskich
Autor: Oprac.: Anna Godziuk, Źródło: NGO.pl

Fundacja Psychoonkologii "Ogród Nadziei" organizuje zajęcia dla osób chorych na nowotwór i wspierających ich bliskich. Zajęcia rozpoczną się 1 września i potrwają trzy miesiące. Odbędą się w Warszawie. Warunkiem skorzystania z bezpłatnych zajęć jest posiadanie przez osobę chorą orzeczenia o niepełnosprawności.

W ramach zajęć odbędą się: konsultacje psychoonkologiczne, terapia indywidualna wg Program Simontona, terapia grupowa wg Programu Simontona (grupa stacjonarna), trening komunikacji, trening kompetencji antystresowych, warsztaty psychoedukacyjne wg Programu Simontona, grupa wsparcia, joga lecznicza wg B. K. S. Iyengara i terapia tańcem i ruchem wg DMT.

Uczestnicy, po wywiadzie środowiskowym pracownika socjalnego i konsultacjach z psychoonkologiem, wybierają co najmniej trzy rodzaje zajęć. Zajęcia są bezpłatne. W projekt zaangażowane jest Warszawskie Centrum Pomocy Rodzinie.

Informacje i zapisy:
Fundacja Psychoonkologii "Ogród Nadziei"
ul. Puławska 158/164 m. 3, 02-670 Warszawa
tel.: 022 843 24 11, 0509 671 585
e-mail: fundacja@ogrodnadziei.org.pl
www.ogrodnadziei.org.pl

PRAWO
SPORT
KULTURA
Z ZAGRANICY
PRZEGLĄD PRASY
SONDA
Jak oceniasz postawę kierowców pojazdów komunikacji publicznej wobec osób z niepełnosprawnościami?
wzorowo,
dobrze,
kiepsko,

Mężczyzna na wózku zginął uderzony drabiną


Poruszający się na wózku 42-letni mężczyzna zginął przygnieciony przez metalową drabinę, która spadła z ciężarówki - poinformował PAP.

Osoba na wózku. Fot.: www.sxc.huDo wypadku doszło w poniedziałek w miejscowości Kalety w woj. śląskim, przy ul. Koszęcińskiej. Z ustaleń policji wynika, że metalowa drabina oderwała się od ciężarowego mercedesa najprawdopodobniej w trakcie wyprzedzania. Kierowca samochodu był trzeźwy. Mężczyzna na wózku zginął na miejscu w wyniku odniesionych obrażeń.

Sprawę bada policja z Tarnowskich Gór.

SONDA
Jak oceniasz postawę kierowców pojazdów komunikacji publicznej wobec osób z niepełnosprawnościami?
wzorowo,
dobrze,
kiepsko,
beznadziejnie.



MAGAZYN
DODATEK
NASZ BIULETYN
Wpisz swoj e-mail:
(zobacz szczegóły)
WYSLIJ KARTKĘ
Komunikacja międzyludzka
Autor: Tomasz Przybyszewski. Fot.: Piotr Stanisławski, Łukasz Strączek, Clyde Steven, Źródło: Integracja 4/2009

Autobus znów staje daleko od krawężnika. Oczywiście "nie przyklęknie", a kierowca nie ruszy się, by rozłożyć kładkę. Tylko dzięki ludziom z przystanku udało się wsiąść. Chwilę później kierowca rusza z kopyta i pędzi na złamanie karku. Czy on kartofle wiezie?

Pojawienie się niskopodłogowego transportu to była rewolucja.Niestety, sama obecność dostosowanego taboru nie wystarczy. Kierowcy często nie zdają sobie sprawy z problemów, jakie w korzystaniu z komunikacji miejskiej mają osoby z różnymi niepełnosprawnościami. Pasa-żerowie natomiast niewiele wiedzą o pracy kierowców, zbyt wiele tłumaczą ich brakiem kultury i życzliwości.

Tak nie musi być – to wniosek z pierwszego zorganizowanego przez Fundację Integracja szkolenia dla kierowców autobusów, dotyczącego obsługi pasażerów z niepełnosprawnością. Wzięło w nim udział kilkunastu kierowców z Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej w Sosnowcu, jednej z 31 firm obsługujących przejazdy na terenie Komunikacyjnego Związku Komunalnego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (KZK GOP). Przy okazji spotkania wyszły na jaw najpoważniejsze problemy.

Dziewczyna na wózku przed wejściem do autobusu. Fot.: Piotr Stanisławski

Za daleko od krawężnika
– Gdy jadę autobusem, a kierowca zatrzymuje się metr od krawężnika, to nie mam możliwości samodzielnego zjechania – tłumaczy Piotr Czarnota, poruszający się na wózku pracownik Centrum Integracja w Katowicach, który pomagał w szkoleniu. – Nawet kładka jest wtedy za krótka.

To bardzo ważne nie tylko dla osób na wózkach, ale też poruszających się o kulach, niewidomych i słabowidzących, jak również dla osób niskiego wzrostu. Kierowcy o tym wiedzą, jednak z ich punktu widzenia jest to bardziej skomplikowane. Wina nie zawsze jest po ich stronie. Problemem, szczególnie dla autobusów przegubowych, mogą być źle skonstruowane przystanki.

– Zatoczka może być za ciasna albo mieć wysoki krawężnik i autobusowi grozi zahaczenie naro-żem i uszkodzenie – tłumaczy Paweł Kabat, kierowca, który brał udział
w szkoleniu. Jeździ niskopodłogowymi solarisami, jelczami i MAN-ami. – Czasami też w zatokach stoją zaparkowane auta albo w czasie remontów leżą materiały budowlane.
Zaznacza jednak, że jest coraz mniej źle wyprofilowanych przystanków, bo są przebudowywane.

Szkolenie. Fot.: Łukasz Strączek

Autobus nie klęka
Niestosowanie w autobusach przyklęku to kolejna bolączka. Podczas szkolenia kierowcy usiedli na wózkach, by wsiąść do autobusu lub z niego się wydostać. – Gdy nie wiedzieli, czy zjadą, czy upadną, to byli w stanie zeskoczyć z wózka – mówi Justyna Cuże, pracownik Centrum Integracja w Krakowie, jedna z prowadzących szkolenie. – Osoba na wózku nie zeskoczy. Myślę, że poznali powagę sytuacji.

Przyklęk jest też istotny dla osób o obniżonej sprawności: starszych, poruszających się o kulach, ale i dla rodziców z wózkami.

Nierozkładalna kładka
Rozkładanie platformy zawsze wzbudza kontrowersje. Kierowca musi wyjść z kabiny i szarpać się z kładką, co zabiera czas. Tymczasem jest ona niezbędna, szczególnie dla osób poruszających się na wózkach elektrycznych, za ciężkich, by je nosić.

– Rozkłady jazdy są napięte, ale otwieranie kładek nie zdarza się często – uważa Paweł Kabat. – Rozłożenie i złożenie trwa około minuty.

Szkolenie. Fot.: Łukasz Strączek

Czas poświęcony obsłudze platformy zwykle nie jest problemem, mimo nierzadkiego zniecierpliwienia współpasażerów. Kierowcy zwracają jednak uwagę, że ręcznie otwierana platforma leży przy głównych drzwiach, dostaje się do niej piach i inne zabrudzenia, więc nieużywana potrafi się tak zapiec, że jest nie do ruszenia.

Przyciski poza zasięgiem
W autobusach jest dużo przycisków. Sygnalizują m.in. chęć wyjścia z pojazdu, informują kierowcę o potrzebie przyklęku autobusu, otwierają drzwi. – Jeżeli przyciski są zamontowane za wysoko, to osoba niskiego wzrostu, a ja nią jestem, nie może samodzielnie otworzyć drzwi – mówi Justyna Cuże. – Gdy jestem sama na przystanku, to idę przed drzwi kierowcy.

Nie lepiej mają osoby na wózkach. – Pamiętam ze szkolenia sytuację w autobusie, rzekomo dostosowanym, gdy osoba na wózku nie mogła użyć żadnego przycisku, bo były za wysoko – wspomina Michał Dębiec, osoba słabowidząca, inicjator szkolenia.

Przyciski nie są też przyjazne dla osób niewidomych. Nie jest im łatwo je znaleźć.

Szkolenie. Fot.: Łukasz Strączek

Dla kierowców sporym zaskoczeniem było to, że z białymi laskami chodzą nie tylko osoby niewidome, ale i słabowidzące. To z myślą o nich poręcze i podłoga przy drzwiach są jaskrawożółte. Niezmiernie istotne są też dźwiękowe informacje o przystankach, często, niestety, niewłączane. Podczas szkolenia mieli oni okazję poczuć, jak to jest nie widzieć.

– Kiedy z zasłoniętymi oczami wchodzili do autobusu, byli skonsternowani, nie wiedzieli, gdzie są progi, czasem nie mieli za co złapać, dostawali po głowie nisko zamontowanymi uchwytami – opowiada Michał Dębiec.

Święty rozkład
Kierowcy deklarują życzliwe podejście do pasażerów z niepełnosprawnością. Cóż z tego, skoro muszą "gonić rozkład", zwłaszcza w godzinach szczytu. – Nie wiedziałem, że aż tak muszą się śpieszyć – mówi Michał Dębiec. – Podejrzewałem, że częściej ze złej woli kierowca nie wychodzi i nie rozkłada platformy. Zaskoczyło mnie, że w razie opóźnienia, nawet z ważnego powodu, mają nieprzyjemności. Zasady, które są im narzucone, wykluczają ich pomoc we wciągnięciu wózka.

Wiedza pogłębiona
Warto wiedzieć, że pasażer z niepełnosprawnością może pomóc kierowcy, np. zakomunikować mu zamiar wejścia do pojazdu. – Nie należy wsiadać ostatnimi drzwiami, w pierwszych lub drugich jest się najlepiej widocznym – tłumaczy Paweł Kabat. – Czasami podjeżdżam autobusem średniopodłogowym, który ma niską podłogę w pierwszych i drugich drzwiach, ale ludzie idą do tyłu, gdzie są schody, a to z przodu są miejsca dla osób niepełnosprawnych.

Warto być widocznym i wewnątrz. – Często jeździ ze mną pan o kulach – opowiada Paweł Kabat. – Gdy usiądzie, to podnosi rękę. Wtedy wiem, że jest bezpieczny i mogę ruszać.

Szkolenie. Fot.: Łukasz Strączek

Bezproblemowa rozmowa
Szkolący i szkoleni zgodnie przyznali, że ich zetknięcie się było potrzebne. – Kierowcy byli bardzo otwarci – podkreśla Justyna Cuże. – Można było wyczuć, że chcą coś poprawić, że są pozytywnie nastawieni do tematu. Pytali więc, jak pomóc osobie niewidomej przy wsiadaniu albo dlaczego nie trzymać wózka inwalidzkiego za koła. Dowiedzieli się m.in. że zawsze należy zapytać, czy i jak pomóc. Osoby z różnymi rodzajami niepełnosprawności potrzebują różnej pomocy. – Szkoleni kierowcy mają kilkunastoletnie doświadczenie w pracy za kierownicą, ale dopiero teraz ustandaryzowano ich wiedzę – tłumaczy Piotr Czarnota.

Co stanowi problem
Szkolenie powstało z inspiracji Michała Dębca, który od powrotu na Śląsk po latach mieszkania w Warszawie zwracał uwagę KZK GOP na potrzeby pasażerów z różnymi niepełnosprawnościami. W rodzinnych Gliwicach był rozczarowany poziomem obsługi osób z niepełnosprawnościami.

– Pomyślałem sobie, że być może zarządca transportu, czyli KZK GOP nie ma kogo zapytać o zdanie – wspomina. – Często ludzie denerwują się, że coś nie jest dostosowane, i piszą skargi. Należało naświetlić problem i zaproponować wyjście. Cieszę się, że KZK GOP poszukuje rozwiązań.

Kierowcy są najbliżej pasażera i ich postawa kształtuje u podróżnych obraz całej komunikacji miejskiej. – Powinno się wyszkolić wszystkich kierowców w regionie – proponuje Dębiec. – Niewiele osób wie, jak pomagać osobom z niepełnosprawnością. Szkolenie pozwoliło uwrażliwić kierowców na potrzeby pasażerów, którzy często egzystują tylko dzięki wsparciu innych. Mam pewność, że będą umieli pomóc człowiekowi z białą laską lub na wózku.

Przycisk stop w autobusie. Fot.: Clyde Steven

Komunikacja zwrotna
Konstruktywne uwagi pasażerów są dla obsługujących komunikację miejską bardzo ważne; nie tylko skargi, ale i sugestie, i pochwały. Wszelkie wnioski powinny być imienne (i z adresem; anonimowe mogą nie być rozpatrywane), niewskazane są wulgaryzmy. Jeśli pismo dotyczy konkretnego zdarzenia, warto zapamiętać szczegóły: datę, godzinę, miejsce, numer linii i numer boczny pojazdu.

Kontakty do instytucji obsługujących komunikację miejską w różnych miastach

Caritas Diecezji Warszawsko-Praskej zaprasza osoby niepełnosprawne z orzeczeniem o niepełnosprawności na warsztaty aktywność zawodowej: zajęcia z psychologiem, z doradcą zawodowym. W ramach warsztatów zostanie przeprowadzony kurs komputerowy oraz instruktaż: ścieżka magazynowa lub biurowa. Bezpłatne zajęcia będą odbywały się do grudnia 2009 w Warszawie. Zapraszamy do wzięcia udziału w projekcie ”Potrafię więcej”.

„Potrafię Więcej” to projekt skierowany do osób niepełnosprawnych z orzeczeniem o niepełnosprawności realizowany przez Caritas Diecezji Warszawsko–Praskiej dzięki dofinansowaniu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach programu PARTNER III.

Celem projektu jest aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych poprzez realizację następujących działań:

    * organizację 5-dniowych warsztatów psychologicznych poza miejscem zamieszkania;
    * organizację warsztatów aktywnego poszukiwania pracy; wizyta w U.P.
    * organizację 50-godzinnego kursu komputerowego nakierowanego na przygotowanie w kierunku pracy w biurze i magazynie;
    * organizację zajęć praktycznych według określonych ścieżek – biurowej i magazynowej.

Warsztaty odbywają się w następujących terminach:

    * Grupa I 03 – 28 sierpnia 2009 rekrutacja zakończona
    * Grupa II 17 sierpnia – 11 września 2009 rekrutacja zakończona
    * Grupa III 31 sierpnia – 25 września 2009 rekrutacja trwa
    * Grupa IV 14 września – 9 października 2009 rekrutacja trwa
    * Grupa V 28 września – 23 października 2009 rekrutacja trwa
    * Grupa VI 12 października – 6 listopada 2009 rekrutacja trwa
    * Grupa VII 26 października – 20 listopada 2009 rekrutacja trwa
    * Grupa VIII 9 listopada – 4 grudnia 2009 rekrutacja trwa
    * Grupa IX 30 listopada – 31 grudnia 2009 rekrutacja trwa

Miejsca realizacji projektu:

    * Zajęcia z psychologiem:
      Europejskie Centrum Komunikacji i Kultury w Warszawie Falenicy
    * Zajęcia z doradcą zawodowym:
      Sala Szkoleniowa przy ul. Chłopickiego 2 w Warszawie
    * Zajęcia komputerowe:
      Integracyjny Klub Pracy Caritas DWP przy ul. Lubelskiej 30/32 w Warszawie
    * Zajęcia praktyczne:
      Ścieżka biurowa i magazynowa – placówki Caritas DW-P

Uczestnikom warsztatów proponujemy:

    * profesjonalne zajęcia tematyczne z psychologiem, doradcą zawodowym, informatykiem i instruktorem zajęć praktycznych w małych grupach;
    * transport zorganizowanych grup, posiłek w trakcie zajęć oraz materiały szkoleniowe;
    * pomoc w odnalezieniu się na otwartym rynku pracy;
    * praktyczne zastosowanie zdobytych umiejętności zawodowych.

Szczegółowe informacje:

    * Koordynator projektu: Marta Chojnowska, (22) 619 44 76, mchojnowska@caritas.pl
    * Z-ca koordynatora: Marcin Fedoruk, 512 592 548, mar.fed@wp.pl

Zapraszamy wszystkie chętne osób do udziału w projekcie.

Uczestnictwo jest BEZPŁATNE.

SONDA
Czy zdarza ci się pożyczać swoją kartę parkingową?
tak, moja rodzina i znajomi powinni móc też korzystać z karty (5.0%)
nie, uważam że to nieuczciwe (62.0%)
nie, nie mam karty parkingowej (31.0%)
Dziękujemy za udział!
Zobacz archiwum sond.

MAGAZYN
DODATEK
NASZ BIULETYN
Wpisz swoj e-mail:
(zobacz szczegóły)
WYSLIJ KARTKĘ
Łazienka bez barier
Źródło: Sanitec Koło

Przystępując do projektowania łazienki lub toalety przeznaczonej dla osoby niepełnosprawnej stajemy przed wieloma dylematami. Pojawiają się pytania o to, czy wygospodarowane miejsce pozwoli na swobodne poruszanie się w pomieszczeniu, jakie rozwiązania architektoniczne będą najbardziej odpowiadały potrzebom osoby niepełnosprawnej, w jakie dodatkowe akcesoria należy taką łazienkę wyposażyć i w końcu, skąd wziąć środki na sfinansowanie całego przedsięwzięcia. Oddajemy w Państwa ręce opracowanie, które ma na celu pomóc w znalezieniu odpowiedzi na powyższe pytania. W poradniku prezentujemy ofertę firmy Sanitec KOŁO dostosowaną do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz podpowiadamy, na jakie rzeczy zwrócić uwagę podczas planowania pomieszczeń sanitarnych.

Tym, co powinno stale nam towarzyszyć na etapie projektowania łazienki, jest myśl, iż osoby niepełnosprawne oraz starsze potrzebują znacznie więcej miejsca, by móc się w łazience poruszać swobodnie. Szczególnie osoby korzystające z wózka inwalidzkiego powinny mieć możliwość wykonania obrotu w miejscu, bez konieczności opuszczania pomieszczenia. Dlatego niezwykle pomocnym w trakcie projektowania nowej, czy też aranżacji istniejącej łazienki (toalety), jest szkic. Nanosimy na nim zarówno wszystkie niezbędne elementy wyposażenia, takie jak: miska ustępowa, wanna lub prysznic, jak również elementy dodatkowe, np. pralka czy szafki. Taki szkic pozwoli nam określić przyszły wygląd naszej łazienki, oraz da nam szansę na dodatkowe podniesienie jej funkcjonalności. Na stronach firmowych Sanitec KOŁO, pod adresem: www.kolo.com.pl znajdziecie Państwo specjalny program, który może okazać się bardzo przydatny, gdyż pozwoli Wam w bardzo prosty sposób zaprojektować przyszłą łazienkę.

Projektując pomieszczenia na potrzeby konkretnej osoby zazwyczaj bardzo dobrze znamy nie tylko rodzaj, charakter i stopień schorzenia, ale również poziom samodzielności tej osoby. Ponieważ wybór asortymentu dostępnego w ofercie Sanitec KOŁO, przeznaczonego dla osób niepełnosprawnych jest bardzo szeroki, jesteśmy obecnie w stanie - po uwzględnieniu indywidualnych cech fizycznych (np. wzrost, waga) czy też osobistych preferencji i przyzwyczajeń (np. podejście do muszli klozetowej z prawej bądź lewej strony) oraz rodzaju używanego sprzętu rehabilitacyjnego (np. wózek, kule) - zaprojektować toaletę wyposażoną w elementy w pełni przystosowane do bardzo osobistych potrzeb i wymagań danej osoby.

I tak w przypadku osób poruszających się na wózkach inwalidzkich czy chodzikach, najistotniejszymi elementami są przede wszystkim odpowiednio rozmieszczone oraz właściwie zamocowane poręcze pozwalające na pewne oraz bezpieczne korzystanie z ustępów, umywalki czy prysznica. Przy korzystaniu podczas czynności higienicznych z wanny, warto pomyśleć o wyposażeniu jej w specjalistyczne siedzisko, które znacząco ułatwia, a czasami wręcz umożliwia korzystanie z niej.

Nie należy również zapominać o zastosowaniu uchwytów na garderobę oraz inne przedmioty – powinny być one umieszczone w łatwo dostępnych miejscach, na wysokości pozwalającej na swobodny do nich dostęp. W przypadku toalet, z których korzystać będą osoby starsze, warto wyznaczyć w nich miejsca, z których opiekunowie będą mogli udzielić pomocy podczas poszczególnych czynności, w sposób niekrępujący dla żadnej ze stron.

Bardzo istotnym z punktu widzenia osób mających problemy z poruszaniem się jest również zachowanie jednego poziomu posadzki we wszystkich pomieszczeniach. Występowanie różnic poziomów (stopni czy progów) może znacząco utrudnić lub wręcz uniemożliwić poruszanie się (wózek inwalidzki), a także powodować potknięcia i upadki (osoby starsze).

Dla osób mających problemy ze wzrokiem znacznym ułatwieniem w odpowiednim orientowaniu się w pomieszczeniu może być zróżnicowanie kolorystyczne poszczególnych elementów łazienki (np. ciemna deska ustępowa na tle jasnej muszli oraz podłogi). Uzyskany w ten sposób kontrast kolorystyczny stanowi dodatkowy element wpływający na komfort poruszania się w łazience.

Skąd pieniądze na dostosowanie łazienki?

Na mocy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. O rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, a także Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, osoby niepełnosprawne mogą obecnie ubiegać się o dofinansowanie ze środków PFRON prac zmierzających do likwidacji barier architektonicznych w swoim otoczeniu, w tym w pomieszczeniach sanitarnych. Wysokość dofinansowania likwidacji barier architektonicznych wynosi do 80% kosztów przedsięwzięcia, nie może jednak przekraczać kwoty równej piętnastokrotności przeciętnego wynagrodzenia.

W celu uzyskania dofinansowania ze środków Funduszu konieczne jest wypełnienie wniosku o takie dofinansowanie i złożenie go we właściwym dla miejsca zamieszkania osoby niepełnosprawnej powiatowym centrum pomocy rodzinie. Wzory takich wniosków znajdują się w ośrodkach PCPR.
Nie jest wymagane osobiste składanie wniosku - może to uczynić przedstawiciel ustawowy, opiekun prawny ustanowiony postanowieniem sądu lub pełnomocnik ustanowiony notarialnie.

Teksty ustaw oraz rozporządzeń są dostępne na stronach internetowych Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych pod adresem: www.pfron.org.pl.

Łazienka dla osób niewidomych i niedowidzących

Toaleta dla osób niepełnosprawnych – prywatna czy publiczna?

Więcej miejsca w toalecie dla niepełnosprawnych

Łazienka dla osób starszych

Znaczenie poręczy i innych elementów pomocniczych w łazience dla osób niepełnosprawnych

Łazienka bez barier – najczęstsze pytania

Walka o oddech
Autor: Magdalena Gajda, Fot.: Deva, www.sxc.hu, Źródło: inf. własna

Wrogowie oskrzeli i płuc czają się wszędzie. Mogą przybrać postać dymu papierosowego, kurzu zalegającego na półkach z książkami, pyłków drzew i traw.

Astma to stan zapalny układu oddechowego, wywołany  przez wnikające do niego wraz z powietrzem alergeny lub przewlekłe infekcje. Najczęstszymi alergenami wywołującymi astmę są: roztocza kurzu domowego, pyłki roślin, grzyby pleśniowe oraz sierść zwierząt. Stan zapalny układu oddechowego objawia się rumieniem i obrzękiem błony śluzowej oskrzeli. Chory odczuwa duszności, musi też odkrztuszać nadmiar śluzu wydzielanego przez zapalnie zmienione oskrzela.

O tym jak można uniknąć astmy i jak ją leczyć rozmawiamy z dr. n. med. Piotrem Dąbrowieckim*, kierownikiem Oddziału Ratunkowego Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie, prezesem Polskiej Federacji Stowarzyszeń Chorych na Astmę, Alergię i POChP.
 
dr n. med. Piotr Dąbrowiecki. Fot.: DevaCzy astma zawsze wiąże się z alergią?
dr n. med. Piotr Dąbrowiecki: Istnieją dwa rodzaje astmy: alergiczna i niealergiczna. W tej drugiej czynnikiem wywołującym chorobę jest przewlekłe drażnienie układu oddechowego kolejnymi infekcjami bakteryjnymi lub wirusowymi. W rezultacie pojawia się zjawisko nadreaktywności oskrzeli. Oznacza to, że są one nadmiernie wrażliwe na czynniki drażniące, którymi mogą być  wysiłek fizyczny, dym tytoniowy a nawet zimne powietrze. Astma niealergiczna ujawnia się późno, z reguły po 40. roku życia. Często przypomina POChP, czyli przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, która rozwija się głównie pod wpływem palenia papierosów. Te dwie choroby bywają trudne do odróżnienia. Z kolei astma alergiczna dotyka zarówno dzieci, jak i dorosłych.

Jak wcześnie może ujawnić się astma alergiczna?
Już w okresie niemowlęcym. Statystycznie najczęściej astma pojawia się w wieku szkolnym. Często choroba jest zbyt późno rozpoznawana. Bywa, że dopiero u dorosłych osób. W zasadzie astmę można wykryć na każdym etapie życia.

Jeśli czujemy się świetnie i nic nam nie dolega, to czy grozi nam astma?
Wtedy nie musimy się jej bać. Jeśli natomiast jesteśmy alergikami, to powinniśmy się zastanowić, czy przypadkiem długotrwały kaszel bez wyraźnych przyczyn lub okresowe duszności nie są objawami tej choroby. Oznaki astmy, czyli kaszel i duszności nie trwają cały czas, ale pojawiają się napadowo. Zdarzają się okresy reemisji, kiedy chory czuje się bardzo dobrze. Gdy dojdzie do stymulacji alergenem, np. w okresie pylenia roślin, nagle dochodzi do uaktywnienia choroby. Bywa, że ktoś chorował jako dziecko, później przez wiele lat nie miał żadnych objawów, a potem, w wyniku na przykład palenia papierosów lub ciężkiej infekcji układu oddechowego, doszło do nawrotu choroby.

Czy sport chroni przed astmą?
Nie, nie zabezpiecza przed nią. Co więcej, wielu zawodowych sportowców choruje na astmę. Ich płuca są nadmiernie wentylowane, co może wywołać nadreaktywność oskrzeli, a od tego jeden krok do pełnoobjawowej choroby. Racjonalny wysiłek fizyczny, trening interwałowy, rower, gra w piłkę,  pływanie są jak najbardziej wskazane. Natomiast na pewno nie chronią ani przed alergiami ani przed astmą.

 Kiedy więc unikniemy astmy? Unikając alergenów?
Jak najbardziej. Osoba świadoma swoich alergii powinna unikać niekorzystnych czynników drażniących. Im mniej alergenów, tym mniejsze niebezpieczeństwo wystąpienia pełnoobjawowej alergii i astmy.

Czy dotyczy to także osób zdrowych? Wszyscy powinni unikać kurzu?
A kim jest człowiek zdrowy? Jedna trzecia populacji ma alergie. Objawy ze strony nosa ma ok. 30 proc. chorych, jeżeli chodzi o astmę oskrzelową to jest ok. 8-10 proc. chorych. Unikanie alergenów zabezpiecza w pewnym stopniu. Prawdziwie skuteczną interwencją jest odczulanie, czyli podanie szczepionki zmniejszającej reaktywność układu immunologicznego. Jest ona bardzo skuteczna przy objawach wywołanych przez alergeny roślin wiatropylnych: drzewa, trawy, chwasty. Jest to zarazem leczenie alergii i profilaktyka astmy oskrzelowej. W przypadku wystąpienia objawów astmy niezbędne jest podanie skutecznych leków - sterydów wziewnych.

Kwiat. Fot.: www.sxc.hu

Kiedy powinniśmy zacząć podejrzewać, że mamy astmę?
Jeżeli przy alergii występują napady kaszlu lub duszności. W takim przypadku konieczne może być podanie leków. Podstawowymi środkami farmakologicznymi są tu sterydy wziewne. Bez nich nie ma możliwości leczenia astmy oskrzelowej. Niestety, w Polsce 50 proc. chorych na astmę leczy się bez sterydów, a jedynie za pomocą leków rozszerzających oskrzela  - beta2-mimetyków, które działają krótkotrwale i doraźnie – maksymalnie do 12 godzin. Te środki mogą nawet uratować życie w przypadku napadu duszności, ale nie chronią przed nawrotami. To jest w zasadzie leczenie objawowe.

Niektórzy boją się sterydów…
Tzw. steroidofobia nie ma podstaw. Stereotypy biorą się ze skojarzeń z  kulturystami stosującymi szkodliwy doping. To nie ma nic wspólnego z leczeniem astmy. Leki na astmę są to bezpieczne środki wziewne, stosowane bezpośrednio na błonę śluzową układu oddechowego w minimalnych, ale skutecznych dawkach. Pacjent prawidłowo leczony na astmę przyjmuje sterydy i rzadko leki rozkurczowe, co oznacza stabilność choroby. Ataki nie pojawiają się, można normalnie żyć, unikając kontaktu z dymem tytoniowym  i ograniczając ekspozycję na alergeny.

Stosuje się także leczenie skojarzone.
I to jest dla mnie genialne rozwiązanie, ponieważ pozwala ono na walkę ze „steroidofobią”. Pacjent z objawami duszności  i kaszlu dostaje lek łączony, który zawiera steryd – zmniejszający stan zapalny oskrzeli i beta2- mimetyk działający rozkurczowo – znoszący uczucie duszności. To już nie jest tylko leczenie objawowe. Można spowodować, że pacjent będzie żył bez objawów choroby, zaś o astmie będzie świadczył tylko wpis w historii choroby.

To znaczy, że astmę można całkowicie wyleczyć?
To nie jest możliwe. Można nią natomiast zaleczyć, czyli spowodować, że będzie przebiegać bezobjawowo. Można w ten sposób dożyć bardzo sędziwego wieku. Natomiast odstawienie leków bywa bardzo niebezpieczne. Zdarza się, że młode osoby z astmą lekceważą chorobę, przestają się leczyć, zaczynają palić. To grozi ostrym stanem zapalnym, który może nawet zabić. W przypadku zdiagnozowania astmy u osoby palącej istotnym elementem terapii jest rzucenie palenia, dlatego, że tytoń obniża skuteczność sterydów - musimy podawać ich więcej, by osiągnąć pożądany efekt terapeutyczny.

Trawa. Fot.: www.sxc.hu

A czy dzieci mogą być leczone sterydami?
Tak, ponieważ nie ma innej metody. Mały pacjent, u którego stwierdza się świsty w płucach, ma 30 proc. szans na to, że zachoruje na astmę. Ważna jest jednak także profilaktyka: niepalenie przy dziecku, suche, niezagrzybione mieszkanie wolne od alergenów. Rodzice alergicy powinni szczególnie uważać. Gdy jedno z nich jest uczulone, prawdopodobieństwo, że dziecko odziedziczy alergię, wynosi około 40 proc. W przypadku obojga rodziców jest to już 80 proc.

A jak to się ma do tak zwanej teorii higienicznej, według której wychowywanie dzieci w nadmiernie sterylnym środowisku może prowadzić do rozwoju alergii i astmy?
Z tą teorią związane są pewne obiecujące rezultaty laboratoryjne, jednak nie została ona całkowicie udowodniona. Są badania, które wskazują, że dzieci z terenów wiejskich, żyjące w zgodzie z naturą, rzadziej chorują na astmę, ale być może jest to wpływ środowiska wolnego od zanieczyszczeń typowych dla aglomeracji miejskich.

W kontekście astmy wspomina się o całorocznym nieżycie nosa. Jaki jest związek między tymi schorzeniami?
Nieżyt nosa to stan zapalny górnych dróg oddechowych, czyli błony śluzowej nosa. To samo, co dzieje się w oskrzelach, może zachodzić w nosie - obrzęk, rumień, nadmiar wydzieliny, który nazywamy potocznie katarem. Funkcją anatomiczną nosa jest oczyszczenie i nawilżenie powietrza, które dociera do naszego organizmu. Działa on jak filtr. Gdy nos nie spełnia swojej roli, zimne, nieoczyszczone, nasycone alergenami powietrze może nasilać stan zapalny oskrzeli.  W badaniach populacyjnych okazuje się, że u 80 proc. osób z całorocznym nieżytem nosa można stwierdzić objawy astmy. Korelacja jest więc bardzo silna. Dlatego w przypadku całorocznego nieżytu nosa połączonego z kaszlem należy podejrzewać astmę.

Brzozy. Fot.: www.sxc.hu

Co jeszcze jest ważne dla chorych?
Konsensusy światowe GINA i GOLD (Światowe inicjatywy na rzecz zwalczania astmy i POChP) wskazują na olbrzymią rolę edukacji chorych. Polscy pacjenci skarżą się, że lekarz w ferworze pracy nie udziela im wystarczających informacji na temat choroby, którą rozpoznaje. Z tego powodu powstały szkoły dla chorych na astmę i POChP, gdzie jest prowadzona intensywna edukacja chorych. Jest to tak samo ważne, jak leczenie i profilaktyka. Nauczenie chorych tego, jak skutecznie stosować leki wziewne i co robić w trakcie zaostrzenia powoduje, że chorzy o połowę rzadziej trafiają do szpitala, a ich jakość życia znacznie się poprawia.

*dr n. med. Piotr Dąbrowiecki jest absolwentem Wojskowej Akademii Medycznej (w 1997 r., wydział lekarski). W 2002 r. obronił pracę doktorską z zakresu alergologii na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi. Już na stażu podyplomowym zainteresował się tematyką alergii i astmy. Od 1998 r. prowadzi szkolenia dla chorych na astmę, a od 2000 r. edukuje również lekarzy i pielęgniarki w zakresie opieki nad chorymi z astmą i przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Jest dyrektorem szkoły dla chorych na astmę z siedzibą przy Instytucie Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie i kierownikiem centrum edukacji w chorobach przewlekłych w Wojskowym Instytucie Medycznym w Warszawie. Etatowo: kierownik Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w Wojskowym Instytucie Medycznym w Warszawie. Społecznie: prezes Polskiej Federacji Stowarzyszeń Chorych na Astmę, Alergie i POCH.

Niepełnosprawni są często postrzegani jako pracownicy mniej efektywni. Takie myślenie podcina skrzydła tym, którzy poszukują zatrudnienia. Aby zyskały one poczucie, że są cennymi osobami na rynku pracy i nie wątpiły w swoje możliwości Polska Organizacja Pracodawców Osób Niepełnosprawnych stworzyła Centra Pracy oraz Punkty Poradnictwa.
Polska Organizacja Pracodawców Osób Niepełnosprawnych jest Organizacją, która prowadzi wiele działań informacyjnych i szkoleniowych oraz pomaga niepełnosprawnym w znalezieniu pracy.
Od kilku lat POPON kieruje Centrami Pracy dla Osób Niepełnosprawnych. Funkcjonują one przy 10 placówkach terenowych Organizacji i są zlokalizowane w największych miastach Polski. Powstały, by wspierać osoby niepełnosprawne na rynku pracy i pomagać im
w aktywnych poszukiwaniach miejsca zatrudnienia. W Centrach niepełnosprawni mogą znaleźć odpowiednią dla siebie ofertę zawodową dostosowaną do kwalifikacji i możliwości wynikających z danego schorzenia. Mogą także uzyskać informacje o ciekawych kursach, szkoleniach oraz możliwościach kształcenia. Doradcy zawodowi fachowo ocenią predyspozycje niepełnosprawnej osoby i dobiorą odpowiednie dla niej stanowisko. Pomogą także w napisaniu CV i listu motywacyjnego. Niepełnosprawni mogą także liczyć na wsparcie w przygotowaniu do rozmowy kwalifikacyjnej. Proces poradnictwa jest prowadzony w taki sposób, by każda niepełnosprawna osoba mogła poznać siebie i uwierzyć we własne możliwości. Dzięki takim staraniom każdego roku blisko 1000 osób podejmuje zatrudnienie, a pracodawcy zyskują pracownika z odpowiednimi kwalifikacjami.
Przy każdym z oddziałów znajdują się również Punkty Poradnictwa dla Osób Niepełnosprawnych. Oferują one profesjonalne i bezpłatne usługi psychologiczne
i społeczno-prawne. Porady te pomogą wzmocnić poczucie własnej wartości osoby niepełnosprawnej oraz zlikwidować uprzedzenia w stosunku do społeczeństwa i do swojej niesprawności. Psychologowie skutecznie rozwiążą trudne sytuacje życiowe. Rozbudują także motywację do działania i aktywności społecznej oraz zawodowej. Wszystkie niepełnosprawne osoby, które zgłoszą się do Punktów Poradnictwa uzyskają także informacje o tym, w jaki sposób kupić lub wypożyczyć sprzęt rehabilitacyjny. Dowiedzą się także gdzie można skorzystać z rehabilitacyjnych zabiegów oraz uzyskać specjalistyczną pomoc medyczną. Osoby niepełnosprawne mogą skorzystać również z warsztatów organizowanych
w stowarzyszeniach, organizacjach, urzędach, instytucjach działających na ich rzecz.
Niepełnosprawni, którzy zgłoszą się do Centów Pracy oraz Punktów Poradnictwa mogą liczyć na całkowitą poufność oraz profesjonalne wsparcie wszystkich specjalistów. Szczegółowe informacje można uzyskać na stronie www.popon.pl, pod warszawskim numerem
tel. 022 620 32 02 oraz w oddziałach regionalnych Polskiej Organizacji Pracodawców Osób Niepełnosprawnych.

gruszka z Napromieniowani wysłał do Ciebie wiadomość.

UWAGA: To jest tylko powiadomienie, nie odpowiadaj na ten email.

Wysłana wiadomość brzmi:

kwiatek_1982
Gość
Odp: telefony zaufania i inne
« Odpowiedz #4 : Luty 24, 2008, 12:56:14 » Odpowiedz cytując Modyfikuj wiadomość Usuń wiadomość Podziel wątek

--------------------------------------------------------------------------------
„Otwarte serca – cantra doradcze”
Fundacja Polskich Kawalerów Maltańskich
„POMOC MALTAŃSKA”
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ NIE JEST BARIERĄ
Zaplanuj swoją drogę zawodową
na miarę XXI wieku i weź udział w projekcie


Katowice 40-039
ul. Powstańców 21
gg: 9791087
tel.: 032 785 86 68
e-mail: osrodek.katowice@pomocmaltanska.pl

Olsztyn 10-678
Klebark Wielki 19 B
e-mail: osrodek.klebark@pomocmaltanska.pl
gg: 89 512 40 12

Olsztyn 10-082
ul. Warszawska 30
e-mail.: osrodek.olsztyn@pomocmaltanska.pl
tel.: 089 534 07 32
gg.: 9817283

Poznań 60-825
ul. J. Słowackiego 42/1
e-mail:osrodek.poznan1@pomocmaltanska.pl
tel.:061 841 14 25

Poznań 61-732
ul. F. Nowowiejskiego 25/15
e-mail:osrodek.poznan2@pomocmaltanska.pl
tel.: 061 852 32 06

Radom 26-600
ul. Miła 17
e-mail.: osrodek.radom@pomocmaltanska.pl
tel.: 048 363 22 82

Warszawa 00-585
ul. Bagatela 10 (parter)
e-mail.:osrodek.warszawa@pomocmaltanska.pl
tel.: 022 625 63 08
GG: 6585244


Zgłoś do moderatora 83.22.111.36 (?)



raf
raf
Moderator
zaangażowany

Offline

Wiadomości: 97


Odp: adresy potrzebne
« Odpowiedz #3 : Styczeń 26, 2008, 12:39:12 » Odpowiedz cytując Modyfikuj wiadomość Usuń wiadomość Podziel wątek

--------------------------------------------------------------------------------
Agencja Zatrudnienia dla Osób Niepełnosprawnych
Fundacji Fuga Mundi
Ul. Hempla 5 I p. (Budynek BIGMAR), 20-008 Lublin
tel.: 081 534 82 90, fax: 081 534 82 95
http://www.praca.ffm.pl e-mail: praca@ffm.pl



Fundacja Fuga Mundi
Ul. Peowiaków 12, 20 - 007 Lublin
Tel. (0-81) 534-26-01, fax (0-81) 534-83-76
http://www.ffm.pl e-mail: ffm@ffm.pl

adresy potrzebne


Zgłoś do moderatora 78.88.207.223 (?)



jerychiasz
Gość
Odp: telefony zaufania i inne
« Odpowiedz #2 : Styczeń 20, 2008, 21:49:03 » Odpowiedz cytując Modyfikuj wiadomość Usuń wiadomość Podziel wątek

--------------------------------------------------------------------------------
telefony zaufania

WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE
Telefon Zaufania AIDS i Narkomanii przy Towarzystwie "Powrót z U"
Opole tel. (077) 453-83-81
Telefon Zaufania Policyjny
Opole tel. 0-800-200-997

Powrót ^
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
Telefon Zaufania Policyjny
Przemyśl tel. (016) 678-15-00
Telefon Zaufania Katolicki
Przemyśl tel. (016) 670-58-04
Telefon Zaufania Onkologiczny
Przemyśl tel. (016) 678-69-81
Telefon Zaufania dla Osób z Problemem Alkoholowym
Przemyśl tel. (016) 670-40-09
Telefon Zaufania
dla Osób Uzależnionych od Narkotyków i ich Rodzin
Rzeszów tel. (017) 862-13-14
Telefon Zaufania Młodzieżowy
Rzeszów tel. (017) 853-31-63
Telefon Zaufania Adopcyjny
Rzeszów tel. (017) 853-40-97 w. 302; fax. (017) 862-61-63
Telefon Zaufania przy Punkcie Konsultacyjno - Informacyjnym
Strzyżów tel. (017) 276-38-00
Telefon Zaufania Policyjny
Tarnobrzeg tel. (015) 823-24-46
Telefon Zaufania Młodzieżowy
Tarnobrzeg tel. (015) 988

Powrót ^
WOJEWÓDZTWO PODLASKIE
Telefon Zaufania
Białystok tel. (085) 988
Telefon Zaufania dla Kobiet w Ciąży i Rodzin
Białystok tel. (085) 732-22-22
Telefon Zaufania Monaru
Białystok tel. (085) 651-65-64
Towarzystwo Walki z Kalectwem
Białystok tel. (085) 984
Telefon Zaufania
Łomża tel. (086) 988
Telefon Zaufania Ogólnoproblemowy
16-400 Suwałki tel. (087) 988

Powrót ^
WOJEWÓDZTWO POMORSKIE
Telefon Zaufania
Człuchów tel. (059) 834-19-00
Centrum Interwencji Kryzysowej PCK
Gdańsk tel. (0 58) 511 01 21, oraz 511 01 22.
Telefon Zaufania Monaru
Gdańsk tel. (058) 302-04-42
Telefon Zaufania Ogólnoproblemowy
Gdańsk tel. (058) 301-00-00
Telefon Zaufania Policyjnego Pogotowia Dziecięcego
Gdańsk tel. (058) 344-73-67
Telefon Interwencji Kryzysowej
Gdynia tel. (058) 622-22-22
Telefon Zaufania dla Rodzin z Problemem Alkoholowym
Słupsk tel. (059) 842-42-78
Telefon Zaufania Tczewskiego Klubu Abstynentów
Tczew tel. (058) 531-38-13

Powrót ^
WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE
Telefon Zaufania
Będzin tel. (032) 267-42-88
Telefon Zaufania Katolicki
Bielsko-Biała tel. (033) 812-26-67
Podbeskidzki Ośrodek Interwencji Kryzysowej
Bielsko-Biała tel. (033) 814-62-21
Telefon Zaufania Anonimowych Alkoholików
Bielsko-Biała tel. (033) 822-82-40
Telefon Zaufania Chrześcijański "Samarytanin"
Bielsko-Biała tel. (033) 814-21-92
Telefon Zaufania Onkologiczny
Bielsko-Biała tel. (033) 810-01-10
Ośrodek Interwencji Kryzysowej
Chorzów tel. (032) 246-36-18
Częstochowski Telefon Zaufania
Częstochowa tel. (034) 988
Jasnogórski Telefon Zaufania
Częstochowa tel. (034) 365-22-55
Komitet Ochrony Praw Dziecka
Częstochowa tel. (034) 365-30-44
Telefon Zaufania "Adopcja Dzieci"
Częstochowa tel. (034) 324-30-51
Telefon Zaufania Monaru
Częstochowa tel. (034) 365-48-99
Telefon Zaufania Policyjny
Częstochowa tel. (034) 365-44-00
Telefon Interwencji Kryzysowej
Dąbrowa Górnicza tel. (032) 268-89-94
Telefon Zaufania Dziecięcy
Gliwice tel. (032) 988
Miejski Telefon Zaufania "Kontakt"
Jastrzębie-Zdrój tel. (032) 471-78-78
Telefon Zaufania
Jaworzno tel. (032) 616-27-79
Miejskie Centrum Informacji o Problemach Alkoholowych
Katowice tel. (032) 259-62-93
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie
Katowice tel. 0-800-120-002
Ośrodek Interwencji Kryzysowej
dla Rodzin z Problemem Alkoholowym
Katowice tel. (032) 256-92-78
Ośrodek Pomocy Kryzysowej dla Niepełnosprawnych
40-048 Katowice, ul. Kościuszki 46
tel. (032) 205-38-80; fax. (032) 251-73-47
Telefon Zaufania Ogólnoproblemowy
Katowice tel. (032) 258-65-55
Wojewódzki Ośrodek Zapobiegania i Leczenia Uzależnień
Katowice tel. (032) 209-11-81
Telefon Zaufania Policyjny
Lubliniec tel. (034) 356-24-21
Telefon Zaufania Anonimowych Alkoholików
Piekary Śl. tel. (032) 282-90-90
Telefon Zaufania "Kryzys"
Rybnik tel. (032) 422-68-76
Telefon Zaufania Matki w Potrzebie
Tychy tel. (032) 217-09-88
Punkt Interwencji Kryzysowej
Wodzisław Śl. tel. (032) 456-15-59
Telefon Zaufania Policyjny
Zawiercie tel. (032) 672-20-54
Telefon Zaufania Ogólnoproblemowy
Żory tel. (032) 435-70-70

Powrót ^
WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE
Telefon Zaufania Policyjny
Kielce tel. (041) 343-29-97
Telefon Zaufania dla Osób z Problemem Alkoholowym
Kielce tel. (041) 345-73-46
Telefon Zaufania ds. Rodziny
Kielce tel. (041) 368-18-67
Telefon Zaufania dla Ofiar Przemocy w Rodzinie
Końskie tel. (041) 372-73-66
Punkt Interwencji Kryzysowej dla Ofiar Przemocy Domowej
Starachowice tel. (041) 274-09-97

Powrót ^
WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE
Telefon Zaufania Monaru
Elbląg tel. (055) 236-92-13
Telefon Zaufania Policyjny
Elbląg tel. (055) 234-72-12
Towarzystwo Przyjaciół Dzieci
Elbląg tel. (055) 233-82-10
Telefon Zaufania
Mrągowo tel. (089) 741-33-52
Telefon Zaufania
Olsztyn tel. (089) 988
Punkt Konsultacyjny Monaru
Olsztyn tel. (089) 527-22-09
Telefon Anonimowy Centralnego Biura Śledczego
Komendy Głównej Policji
Olsztyn tel. (089) 535-99-99
Telefon Zaufania Policyjny
Olsztyn tel. 0-800-120-226

Powrót ^
WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE
Telefon Zaufania
Gniezno tel. (061) 425-28-88
Pogotowie Dziecięce
Kalisz tel. (062) 765-55-98
Telefon Zaufania
Kalisz tel. (062) 988
Telefon Zaufania Policyjny
Kalisz tel. 0-800-130-334
Pogotowie Makowe
Konin tel. (063) 988
Telefon Zaufania
Konin tel. (063) 988
Telefon Zaufania
Leczenie Uzależnień od Alkoholu i Narkomanii
Konin tel. (063) 243-67-67
Telefon Zaufania Młodzieżowy
Konin tel. (063) 242-33-84
Telefon Zaufania Policyjny
Konin tel. (063) 247-24-44
Telefon Zaufania dla Ofiar i Sprawców Przemocy
Ostrów Wlkp. tel. (062) 988
Telefon Zaufania
Piła tel. (067) 988
Telefon Zaufania Policyjny
Piła tel. 0-800-160-715
Telefon Zaufania
Poznań tel. (061) 988
Telefon Zaufania dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia"
Poznań tel. 0-800-120-002
Telefon Zaufania dla Osób Niewidomych i Tracących Wzrok
Poznań tel. (061) 820-05-12
Telefon Zaufania Katolicki
Poznań tel. (061) 865-10-00
Telefon Zaufania AIDS
Poznań tel. (061) 852-99-18
Telefon Zaufania Anonimowych Alkoholików
Poznań tel. (061) 853-16-16
Telefon Zaufania Monaru
Poznań tel. (061) 847-63-29
Terenowy Komitet Ochrony Praw Dziecka
Poznań tel. (061) 855-22-78

Powrót ^
WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE
Telefon Zaufania
Drawsko Pomorskie tel. (094) 363-26-60
Telefon Zaufania Klubu Abstynenta
Gryfice tel. (091) 384-37-32
Telefon Zaufania Policyjny
Kołobrzeg tel. (094) 354-27-77
Telefon Zaufania Anonimowych Alkoholików
Koszalin tel. (094) 342-40-53
Telefon Zaufania
Koszalin tel. (094) 988
Telefon Zaufania
Myślibórz tel. (095) 747-91-20
Telefon Zaufania Klubu Abstynentów "Ala"
Stargard Szczeciński tel. (091) 577-51-16
Pogotowie Dziecięce
Szczecin tel. (091) 821-30-12
Telefon Zaufania "Anonimowy Przyjaciel"
Szczecin tel. (091) 988
Telefon Zaufania Monaru
Szczecin tel. (091) 433-46-10
Telefon Zaufania Policyjny
Szczecin tel. (091) 488-55-17
Telefon Zaufania
Świnoujście tel. (091) 321-25-00

Z przykroscia zawiadamiam, ze w sobote 8 sierpnia 2009r. w nocy zginal w tragiczny sposob Nasz Kochany Marcin Murcha (Żaba). Jestem pograzony w smutku i zalobie. Proszę o modlitwe za Marcina.

Co niektórzy pamiętają go ze zlotu Grotniki 2006r


z  iponu