Cnoty podstawowe – czy to żart? Dalszy ciąg "BICIA PIANY" przez S. P. I.

Cnoty podstawowe – czy to żart?
Wpisany przez nie-pelnosprawni.pl
środa, 16 września 2009 18:49
Niepełnosprawni zapewne mogli wpaść w swego rodzaju osłupienie. Dostają magazyn „IINTEGRACJA” wydawany przez Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji(*), otwierają go z nadzieją na, np. znalezienie specjalistycznego testu sprzętu rehabilitacyjnego (nie chodzi o zwykły opis, który można łatwo znaleźć po paru kliknięciach myszki, tylko test z prawdziwego zdarzenia), a tu niespodzianka. Mogą sobie poczytać, jak na Świecie próbuje się cenzurować Internet. Artykuł o tyle prawdziwy co kompletnie nieprzydatny z puntu widzenia niepełnosprawnych.

Z artykułu zatytułowanego „Cnoty podstawowe” (Integracja 4/2009) czytelnik dowie się o próbach cenzury internetu, pomysłach na szpiegowanie (śledzenie) obywateli przez rząd (jak te we Francji) i wielu innych rzeczach nie wiadomo w jaki sposób przydatnych niepełnosprawnym.

Na końcu tekstu można się dowiedzieć, jak to najwięksi wydawcy prasy drukowanej w Polsce wynajmują kancelarie prawne do ścigania serwisów komercyjnych dokonujących przedruków tekstów bez licencji?. Hmmm. Zapewne chodziło oto, że najwięksi wydawcy prasy (ale nie tylko) w 2004 roku powołali Stowarzyszenie Repropol.

Tak na marginesie, kilka dni temu stowarzyszenie powołane przez wydawców (chyba 200) uzyskało licencję od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego odnośnie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (Repropol jest odpowiednikiem ZAiKS, który z kolei zarządza prawami do utworów muzycznych). Po uzyskaniu tej licencji Repropol może ścigać sądownie serwisy w imieniu wydawców, więc po co ci mieliby osobno wynajmować kancelarie prawne?

Niepełnosprawny powie? A co to mnie w ogóle obchodzi, w jaki sposób mi się przyda informacja o cenzurze w sieci, albo jak mi to pomoże w rozwiązaniu codziennych problemów? To jest dobre pytanie. Faktycznie, tekst zamieszczony w magazynie „Integracja”, które jak pisze na okładce, jest skierowane do osób z niepełnosprawnością (pytanie których lub jakich, bo po takich tekstach, odpowiedź jest bardziej niż oczywista?), porusza niezwykle palący problem chorych ludzi?

Generalnie Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji mogłoby pisać sobie co chce i gdzie chce, gdyby nie jeden istotny fakt.

Otóż, magazyn „INTEGRACJA” wydawany jest - jak to pisze w stopce redakcyjnej- „Wydano ze środków PFRON”, czyli za pieniądze z państwowego funduszu celowego, które to środki mają służyć niepełnosprawnym. Artykuł dla osoby niepełnosprawnej jest tak przydatny, jak informacja, że w Burkina Faso w sobotę była fajna impreza.

To nie jedyny tekst, zamieszczany w tym czasopiśmie, który z punktu widzenia niepełnosprawnych jest tak przydatny jak informacja, że w Chinach spadł lub nie deszcz. Przykładem może być artykuł „Wszystko za darmo” (Integracja 1/2009), który porusza kwestię darmowego oprogramowania. Niepełnosprawny w żaden sposób nie dowie się o darmowych programach (jeśli takie istnieją) pod kontem jakiejś niesprawności. Za to dowie się, że jest taki program jak OpenOffice – Ameryka już dawno odkryta, więc po co lać tyle wody o faktach oczywistych.

Pisząc takie teksty, Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji powinno finansować taką gazetę z własnych środków, a nie ze środków PFRON. Dlatego, pieniądze przeznaczone dla czasopisma „INTEGRACJA” powinny zostać cofnięte i przeznaczone na coś, co lepiej posłuży niepełnosprawnym. W końcu za takie pieniądze jakie PFRON daje na magazyn „Integracja” można by oczekiwać czegoś bardziej sensownego.

Jednym słowem żal patrzeć, jak np. niewidoma młodzież nie ma książek, bo nie ma za co je drukować, a tu PFRON finansuje coś takiego - to woła o pomstę do nieba(!).

Gdyby „iść” prostym tokiem rozumowania, to może wydawcy komputerowych czasopism też powinni stanąć w kolejce po środki z PFRON.

Trudno zgadnąć jakie będą następne teksty przeznaczone dla niepełnosprawnych w tematyce komputerów i sieci. Może zarządzanie sieciami rozproszonymi lub systemami klasy ERP. Absurd? Oczywiście, ale poruszono by tematykę internetu.

Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji powstało w roku 1995 roku z inicjatywy Piotra Pawłowskiego (od 2003 roku członka Rady Nadzorczej firmy IMPEL S.A.). Stowarzyszenie jest organizatorem m.in. konkursu „Człowiek bez barier”, którego pierwszym laureatem w 2003 roku został Pan Sławomir Piechota, dyrektor biura zarządu IMPEL S.A.
Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji jest prężnie działającą organizacją, która w 2008 roku zatrudniała 106 osób w tym m.in. 12 dyrektorów, 15 osób z obsługi finansowej, księgowej i kadrowej, 3 specjalistów od promocji i reklamy oraz 1 specjalistę ds. osób niepełnosprawnych.
Według informacji prasowej ze stycznia 2008 (Iwona Trusewicz, Trudna droga do pracy, Rzeczpospolita) stan zatrudnienia w Stowarzyszeniu – tu cytat „tylko 15 procent to osoby niepełnosprawne”. - http://www.rp.pl/artykul/86281.html
W 2008 roku łącznie wynagrodzenia z tytułów umów o prace wyniosły 4 448762, 87 zł a z tytułu umowy zlecenia 625 938,01 zł.